انسان هميشه نيازمند است.
*محل ابتلاست.
*اگر از جهتى احتياجش رفع شود، از جهت ديگر مبتلا مى‌شود؛
*مثلاً اگر فقرش رفع شود، مريض مى‌شود.
*اگر مريض هم نشد، مثلا به زندان و امثال آن مبتلا مى‌شود...
*حالا يا با جهت يا بدون جهت
*با وجود اين‌جور بلاها آسايش و امان از دستش مى‌رود.


لذا در بعضى از روايات آمده است كه خداوند مى فرمايد:
*«عبادت فردا را از تو نخواستم، تو هم روزى فردا را از من نخواه»*