مرغی که باغ دیده در قفس میمیرد

در بیابان حال خود مصلح سخن سربسته گفت

نکته دان داند که هرکس محرم این راز نیست

**********************************

بعد از هیاهوی تشویش لطف و احساس نوبت بروز نقطه دیگر وجود است که تنها دنبال گل و بلبل نیستیم ، درست است که در دنیایی بی ارزش اسیریم اما اینجا وظیفه ای هست که باید به دوش بکشیم و آن ولایت است در گرد بادهای حوادث و اگر من مدعی به طبع ، رهایی میدان کنم چه طبعی ادعای من است ؟

***********************************

قبل از هرچیزی نیاز هست متن ترجمه فارسی و متن انگلیسی آنرا خوب مطالعه کنیم و بعد به تحلیل واقع گرایانه آنچه گذشته بپردازیم که بشود بند بند را نقد راحتری بزنیم

در مجموع باید گفت اگر هم چیزی برای ما حاصل شده مثل بدست آوردن 4میلیارد از ۱۰۰ میلیارد پول بلوکه  شده‌مان و یا رفع تحریم نسیه چند درصدی  

سوال اینجاست که ما چه داده ایم ؟                                                                                                                                         آیا تمام کارتهای برنده را خرج کرده ایم یا اینها تنها جو سازی های برخی از داخل است ؟                                          

  بقول دوستی آیا خون در برابر نان

    باید عرض کنم در اینجا دو وظیفه صادق است یکی برای رهبر معظم انقلاب و دیگری بری ما و هرچه بوده و هست مورد تایید رهبری بوده و ایشان در برابر فروختن یک سلول از این نظام مسئول هستندپس اگر سکوت کنند از شأنیت ساقط و رهبر نخواهند بود ، با شناختی که از جایگاه خود دارند نباید تن به چنین امر بدهند که اگر بدهند به خطا رفته باید در برابر خدای متعال پاسخگو باشند و اما وظبفه ما تنها حمایت از ولایت است و بس نه اختلاف و تفسیر های خود محوری و هوار داد و بیداد کردن هرچه هست ما شخصی را امین خود کرده ایم پس لطفاً

اما وظیفه دیگر ما تذکر و نقد منصفانه است بعبارتی ما با غیر ولایت دعوا داریم اما منصفانه تذکر میدهیم و نقدمیکنیم نه داغیم نه خشکیم نه متحجریم ما حامی ولایتیم و در برابر کجی ها سکوت نمیکنیم اما با تقوای حرف و  عمل نه با جدل و هیاهو از هر ابزاری استفاده میکنیم در چهارچوب تقوا و غیر این منش مسلمان و جوانمردی نیست پس دوستان هرچه هست در آرامش ، ملت نیاز به آرامش دارد و رهبری را وادار نکنیم باز بیایید برای  برخی حرکات ما لب به سخن بگشاید و به ما هم تذکر بدهد و توصیف آدم حزب الهی و مدافع اسلام را از ما جداکنند ، بگذارید تنها هم و غم ایشان آنها باشند و ما فکرشان را مشغول نکنیم و از ما آسوده باشند و برایمان حسابی در دفاع باز

  گرچه باخته ایم اما باخت ما با رهبری حسن باخت نیست و با شهادت حسین هم ، شهادت بردن است اگر ولایت را مطلقا قبول داریم سکوت عند سکوته تابع النعل بالنعل و لا غیر ، هرچند راه به مرگ ببریم . . .

کسی ازم خواست که نذری بکنم

دم به ساعت دعای یارب بکنم

همو که سبب و شاه ابیات باشد

خواست که ذکر زهرا(سلام الله علیها)بکنم

به دلم نشسته تاب و تب او

از که چرا رو و حیای بکنم

یوم لا ینفع مال و البنون

چرا خود اسیر و گرفتار دنیا بکنم

پیدایش راه نجات ، عقلانیست

من گو تو چرا خود اسیر نااهل بکنم

روح و دل از روز تولد که سرشت

در خواب شبی ناله یازهرا(س) بکنم

  در آرزوی دلم بود به سپیدار سپید

که ای قامت خم اجازه هست دعای بکنم

دست کشید بر سرمن گفت ناز دلم

هر آنچه خواهی بگو اجابت بکنم

شرم تمام رخساره گرفت گفتم

اجازه هست قامت خود خم بکنم

صالح من کنون که مصلح شده ای

حال که ناز دل زهرا(س) شده ای

گو چه کنم اجابت دعای نابجایت بکنم

هرآنچه خواهی بگو آن بکنم

شاعر:آقاي مهدي خزايي

روزى شش نفر مرد زنا كردند، آنان را جهت صدور حكم شرعى و الهى بحضور خلیفه دوم آورده بودند، تا دستور مجازات آنها را دريافت كنند خلیفه دوم با عصبانيت گفت : هر شش نفر آنها را سنگسار كنيد. ولى على (عليه السلام ) فرمود: اى عمر، حكم بر خون و مال مردم نبايد اين قدر ساده باشد!! خوبست دستور دهى پيرامون زندگى اين شش مرد گناهكار بررسى به عمل آورند، خلیفه دوم فرمايش على (عليه السلام ) را اطاعت كرد.

در برابر گناهان ما بخشش خدا قرار دارد پس ای خدای مهربان نه تنها ببخش بلکه فراتر از آن وقتی ما داریم گناهی میکنیم شما عزیز تنها چشم ببند و در پس پرده ما را قرار بده تا نه خود ببینی و نه کسی بیند بنده که پیش خدا آبرویی ندارد حداقل پیش بنده های دیگه حفظ آبرو کنید . . .

خدای بی دلان ، عطش لحظه های وصال ، تو سر به پرده بکش

به حال مرغک بی حال و به باد پرده تاج ، تو سربه پرده بکش

به آب شور بیابان قدم نهم که روم سوی اهل دلان

در این قدم به راه ، قدم نهم به خطا، تو سربه پرده بکش

بهمرهی مرادم ، به عزم خوب خدایم ، قدم نهاده به کف

مزینم به سراپا لباس عیش و تقوا ، بیا بخاطر آوا ، تو سربه پرده بکش

عجب هوای غریبیست چه همره شفیقیست

به بیابان بلا که گویند منم قدم بنهادم ، تو سربه پرده بکش

خیال خام سرم بود ، گذر زعیش کردن ، گذر از مسیر رفتن

ولی ای خدای جانان از عیش در بیابان ، تو سربه پرده بکش

متحیرم از این راه که هزار رفته شاید به خلوت جمالت

به خلوت خیالم ثمنی در او نباشد و کنون ای خدایم ، تو سربه پرده بکش

قدم به قدم چه خوب است ولی آدم و ثمود است

به چه ناگه از خماری سر خود فتاده دیدم ، تو سربه پرده بکش

براه رشد و تقوا به سرای صلح دلها به مصلح رونده

تو خدای حی تنها بگذر از این هیاهو ، تو سربه پرده بکش

شاعر :آقاي مهدي خزايي

سلام شهدا اجازه بدهيد راحت حرف بزنم بغض راه گلويم رابسته«هم مي شود گريه كنم هم نمي شود»غمي به سنگيني يك كوه روي دلم نشسته وپا نمي شود.نمي خواهم احساسم راعوض كنم دوست دارم استحاله شوم شهدا من آدم بدرد نخوري هستم سالهاست بدون گواهينامه عبوديت زندگي كرده ام بارهاجريمه شده ام بخاطر اشتباهاتم بارها تصميم گرفته ام به شما برسم ولي هميشه براي رسيدن به شما زود دير مي شود و به روي شما ايستاده ام وبا خودم حرف يزنم خودي كه شكل ديگري شده اشك در چشمهايم موج مي زند و مي رقصد روي گونه هايم.شهدا كمكم كنيد خداكند شما مراپيدا كنيد شهدا خدا هوايتان را داشت شما در حياط خلوت خدا قدم زديد تا خدا توجه اش جلب شود از همه خوشبخت تر بوديد وخدا شمارا چيد.كمكم كنيد تا كمك كنيد تا اجازه ندهم غريبه ها به خلوت با شكوهم هجوم بياورند ولحظه هاي سبزم را سياه كنند.بله جايي كه حضور روشن خدا نباشد دوست داشتن معني ندارد حالا ميفهمم چرا اينقدر شما رادوست دارم من هواي باريدن دارم حس مي كنم شكستني شده ام اينقدر موتور زندگي ام جوش آورده وداغ كرده كه حس ميكنم بايد كمي استراحت كنم تا اين موتور ازكار نيفتد نه اشتباه شد من همش استراحت مي كنم موتور وجودم از بيكاري جوش آورده. شهدا من منتظرم كمك كنيد تمام دستها براي شمارش اين انتظار كم است زندگي برايم صفحه ي شطرنجي است كه مرا مات كرده كمكم كنيد از اول بازي راشروع كنم من قانون بازي را ميدانم اما احساس ميكنم چيزي دست وپايم رابسته و نمي گذارد جريان داشته باشم براي همين بازنده ام راستي! مگر تمام آدمهاي بزرگ «مثل شما»كه در تاريخ بشريت تغييروتحول ايجادكردند فرشته بودند چرا من نمي توانم در خود تحول ايجاد كنم؟! من به«شهيد محمد علي رجايي» ايمان دارم كه گفت:«همش نبايد ديگران سرنوشت باشند وتو سرنوشت باشند وتو سرنوشت آنها را بخواني حالايكبار هم تو سرنوش درست كن وبگذار ديگران بخوانند شهدا كمك كنيد تا سرنوشت درست كنم كمك كنيد تا پيله هاي غرور،غفلت ومنيت را پاره كنم كمك كنيد تا بقول خودتان نور بالا بزنم كمك كنيد تا از پل هوا هوس سربلند بگذرم كمك كنيد تا از مرداب گناه رهايي يابم وپراوز كنم شهدا من منتظر پروازم. (وعده ي ديدار من وشما ملكوت)

 یشنهاد میکنم بخونیدش واقعا متاثر شدم

*به احترام این زن باید ایستاد
یک _جامانده_از_کاروان_شهدا
اینجا شهید زنده ای به آسمان خیره شده است...*

اینجا شهید زنده ای روی تخت دراز کشیده و به آسمان خیره شده است و با نگاهش نجوا می کند، جانباز 100 درصد "سید نورخدا موسوی
                            
   منفرد" سه سال است در حالت
کما همینطور خیره به سقف اتاق می نگرد و انگار در عمق نگاهش چیزی است که
مسحورمان می کند! نه تنها ما را بلکه هر کسی را که اینجا قدم گذاشته و جادو
شده است.

می گویند هر روز از هر جای ایران دوستان و آشنایانی به
نیت زیارت "شهید زنده" می آیند! جانبازی که رد گلوله گروهک ملعون ریگی را
می توان روی پیشانی اش گرفت، "نور خدا" شهید پاسداشت کیان مملکت است، شهید
حفظ خاکی که برایمان بیش از همه دنیای خاکی می ارزد!

زهرا سادات
دختر کوچک سید نورخدا می گوید که پدرش سه سال و دو ماه و 10 روز است که به
آسمان خیره شده و انگار منتظر است! دخترک شماره روزهای انتظار پدرش را خوب
می داند و حتی ساعت هایش را هم شمرده است.

تنها 10 سال سن دارد و
قرار است بعد از سه سال چراغ شادی را امشب در دهمین سالگرد تولدش در خانه
نورانی "سید" روشن کند، می گوید این تولد، تولد 10 سالگی او نیست، تولد
نویدی است که دکتر برای یک بار دیگر "زهرا" گفتن سید نورخدا به آنها داده و
بی اندازه خوشحالشان کرده است.